Tak - Jest

-  Tak, Jest - 
.

Spotykam cię zawsze i wszędzie

w  każdym oddechu,

w każdej istocie,

w każdym miejscu,

Wiem,
Jak iskierki delikatny, tkliwy ...

Unosisz mnie na falach życia 

Złocistych błysków

Złoty gwiazdy pył

To ty

To ja i moje ciało,

które stwarzasz  od nowa

dla mojego nowego życia

Bym wiecznie mogła doświadczać twej obecności

Mój  Mistrzu, mój Przyjacielu .
A

 A:o)

Zaślubiny ego

Wszyscy trzymają innych na dystans, ponieważ dopuszczenie kogoś
zbyt blisko siebie oznacza odkrycie przed nim swojej wewnętrznej
pustki.( pustoty? )
Ego nie istnieje.
Choć tak bardzo się z nim utożsamiasz, że jego śmierć, jego zniknięcie traktujesz jako własne, tak nie jest. Wręcz przeciwnie:
gdy ego umrze poznasz rzeczywistość, poznasz istotę siebie.
Egoista pozostanie tchórzem.
Nie będzie w stanie pozwolić nikomu na żaden rodzaj bliskość
- na przyjaźń, miłość, nawet na koleżeństwo.(...)
Im większy egoista, tym większa jego samotność..

~ Osho





Stan pustki, który może postrzegać człowiek zatopiony w morzu emocji i myśli,
to najpewniej, głód czczych poszukiwań resztek własnego ogona.
Jak może świadomie trzymać dystans, ktoś, kto sam nie wie, gdzie i kim jest?

 Z życiem zaślubiaj każdą cząstkę siebie, dając jej prawdziwy wymiar wieczności. 
 A :o)

Pokora - Cierpliwość

(...)  Związek między pokorą a cierpliwością jest bardzo bliski.
O pokorze mówimy wtedy, kiedy mogąc poczuć postawę konfrontacyjną i agresywną, świadomie decydujemy się tego nie robić. To jest prawdziwa pokora.
Bezsilność i niezdolność do do jakiegokolwiek działania nie nazwałbym pokorą, ponieważ w takiej sytuacji nie istnieje żadna alternatywa postępowania.
Podobnie ma się sprawa z tolerancją czy cierpliwością: możemy wyodrębnić wiele jej rodzajów. Prawdziwa Cierpliwość to decyzja pozostania cierpliwym, możliwa do realizacji dzięki samodyscyplinie. Z drugiej strony, kiedy czujemy się zmuszeni  przyjąć taką postawę, uznałbym to raczej za potulność. (...)

"Uzdrowienie gniewu"  Wyd. REBIS 2000

 ~ XIV Dalajlama

Gdy po wielu perypetiach z samym sobą, wreszcie dotrzemy do takiego momentu, kiedy powiemy: dość, wystarczy, więcej tak nie chcę, już tak nie mogę ...

To wtedy zaczyna się nasz świadomy rozwój i  nasza  prawdziwa droga do siebie i z sobą

Dużo SzczęściA:o)